fimmtudagur, febrúar 24

one womans trash another womans treasure

mér er svvoooooo heittttt!!!!
ég er eins og lítill humar......kannski ætti ég að fara að syngja under the sea....
ég var að koma úr fyrsta ljósatímanum mínu síðan í jan í fyrra..... mjög spes, ég man núna hvað mér finnst ofboðslega leiðinlegt í ljósum og hversu eirðalaus ég verð, en samt í leiðinni minni mig þetta svo á world class-skuggabars-ofurpæjudjamm tímabilið mitt og Jónu Daggar. vá hvað það voru good times indeed, við áttum heima á glaumbar á fimmtudögum með fimm í fötu og ég var mega beib þar sem að við vorum alltaf í ræktinni að sjá og sýna okkur... ég held að ég hafi aldrei unnið jafn hörðum höndum við það eitt að ná mér í gæja...sem svo auðvitað tókst á endanum (eftir milljón magaæfingar og nokkra nýjar ljósahrukkur).. en já, ljós, fyndinn frekar séríslenskt fyrirbæri, þetta er svona eins og leyni leyndamál allra, það játar engin að stunda ljós heldur fóru þeir bara í einn tíma og perurnar voru nýjar...right.....

i come home in the morning light........girls they wanna have fun........my father yells what u gonna do with your life.....

annað sér íslenskt fyrirbæri er litla deitmenningin okkar og að hitta ákveðið fólk, eins og í dag. ég var að labba laugaveginn, eins og svo oft áður, og þá labbar ein stelpa frekar sakleysilega framhjá mér og horfir rétt til mín, lítur niður og gengur áfram; ég glotti. Fyrir 6 árum þá var ég að hitta mannin sem hún er trúlofuð í dag....þetta var svona ég nýhætt í sambandi og fannst ALLIR strákar spennandi sérstaklega ef þeir voru eldri en ég og þetta var svona gaur, svona töffari.....allavega það sem átti að vera lítið rebound fling breytist í e-ð allt annað hjá honum þar sem að hann breyttist í kreised stalker sem jaðraði við alvarlega þráhyggju, grínlaust (ég hef vitni). við erum að tala um það að maður lét taka mynd af okkur á einu djammi og gaf mér hana uppstækkaða ug innrammaða á öðru deiti, á þriðja deiti fékk ég hálsmen í stíl við hringinn minn, blóm á hverju kvöldi og svo 2 seinna í afmælisgjöf súkkulaðihúðuð jarðaber...sem hann var allan daginn að gera...jæks!
það er nefnilega svo skrýtið, oh já og ljóð, að ef ég hefði endugoldið tilfinningar hans til mín þá væri þetta bara allt saman voða sætt og falleg saga fyrir barnabörnin en NEI málin voru bara ekki þannig...hjá mér... ég var að njóta þess að serial deita og vera til, alls ekki á því að fara í samband. Við erum að tala um það að hann gerði allt sem ég bað hann um, heit kol and the whole shabang! ég var nú ekkert sérslega falleg þegar ég hætti að svara símtölum og smsum og hætti að viðurkenna tilvist hans..... (BAD DEITING KARMA SEINNA MEIR) hvað um það þá höfum við sæst í dag....
EN það er svo skrýtið að vera "þessi" stelpa sem e-r strákur útí bæ er særður eftir og kæróin hans horfir á þig drápsaugum eða hún bara veit ekki neitt blessunin...ég hef verið báðar stelpurnar...Það er líka svo einkenilegt hvernig tilfinningar geta verið svona einhliða, hvernig getur hin aðlinn verið svona massa hrifinn en hin bara allt annað en? svoldið spes, gæti þurft að kanna þetta í framtíðinni...
ég vil meina að á hverjum degi hitti ég strák sem ég veit stærð,stöðu og stamina eftir eigin reynslu eða frá vinkonum mínu, frekar spes.
eðlilegt er að draga þá ályktun útfrá þessu að strákar tali líka saman og ef ég hef nokkrar svona sögur...jeeeezzzz píps!
svo er málið líka hvaða stelpu xkæró er með eftir manni; ef hann er með massa skvísu hækkar maður aðeins í ákit hjá sjálfri sér (allavega hjá mér) en ef hann er með foxljótri gellu verð ég eiginlega bara pirruð; er þetta sem hann stingur í eftir að hafa verið með MÉR?! er ég svona?! jájá ég veit kalt mat, kannski er hún með persónuleika...blablabla..... það vita allar stelpur og strákar hvað ég á við.

ég veit ekki hvort að ég sé skotin í strák. er mig bara að langa að hafa e-n skotin í mér eða langar mig í alvörunni að vera með manneskjunni og þá afhverju? afhverju er hann svona spes...afhverju vil ég alltaf þann sem vill ekki mig? spæling,hmmm...

í kvöld sendi ég Brooklyn University email og spurði um admission fyrir haustönn 2005...spennó, alls ekkert ákveðið, bara hafa alla anga úti.

BIG NEWS: (ekki um Mr.Big) heldur er ég að hætta í vinnunni minni, með ákveðna sorg í hjarta, því ég er loksins farin að fíla sushi almennilega og mér finnst þetta skemmtilegur vinnustaður en svona er þetta bara, skúl ís da mál. það er víst EKKI hægt að gera allt....þó að ég kenni þessu uppá skipulagsleysi af minni hálfu....en já, ákvörðun hefur verið tekin, no woman no work.

arna mín komin heim og keypti fyrir mig góða lykt...jey! ég get hætt að stinka....

í dag leiðbeindi ég 3 útlendingum að fara á litla hlemm og spurja um strætóinn sem fer í The Pretzel eða Kringluna :) þeim fannst ekkert athugavert við The Pretzel og töltu glaðir af stað...

dont need to settle down my body dont know how......i´m feeling just as fly......i wanna get freakin tonite....

ég ætla að reyna að vakna snemma þannig að arrivaderciog góða nótt góðir hálsar,hvar svosem þið eruð.......

Engin ummæli: